Ons wonen voor we naar Deventer kwamen
asis » Verhuizing
Verhuizen
In 1963 zijn we getrouwd en gingen wonen in een 3-kamerflat aan de Nylansdyk in Leeuwarden. In die tijd was centrale verwarming nog niet gewoon dus wij hadden een gashaard wat toen al een luxe was. Onze slaapkamer en de douche waren gesitueerd aan de Oostzijde en daar was het ’s winters zo koud dat de dekens ’s morgens aan elkaar vast waren gevroren. Ik legde ze iedere ochtend even voor de gashaard om te ontdooien. Klinkt nu heel vreemd Ook douchen was geen pretje ondanks het feit dat we een elektrische straalkachel hadden geplaatst maar die voelde je bijna niet. Toen in de winter van 1964 onze 1e dochter Annetta werd geboren speelde de kou ons ook parten. Annetta woog amper 5 pond en zakte vervolgens naar 4 pond en kon zelf de warmte niet vasthouden. Ze lag in de wieg met 3 kruiken en stond vlak naast de kachel. Ik zelf lag in de koude slaapkamer maar mocht het bed niet uit omdat ik koorts had. Dus moeder en kind waren gescheiden en de eerste 2 dagen had iedereen ons kind al gezien behalve ik wat nu ondenkbaar is. In die tijd was alles anders en je was ook niet zo mondig als nu. Toen Annetta ouder werd en ik met haar wilde wandelen moest ik eerst 6 trappen af met 2 warme kruiken die ik dan in de wagen legde die in de kelder stond. Daarna kind van boven halen en met alles naar beneden. Dat was dus ook niet echt een pretje. De huisarts kwam thuis om Annetta te controleren en in te enten. In de zomer van 1965 hebben we van huis geruild en gingen in de van Croonenburghstraat wonen. Dat was een oud huis dichtbij het centrum. Daar hebben we goed leren verven en behangen. Alles was er van hout inclusief plafonds. We hebben alles 3x geschuurd en geverfd. Beneden waren 2 woonkamers waar we de beide schoorstenen hebben uitgebroken en 1 kamer van gemaakt. Van het marmer hebben we een mozaiek schoorsteenmantel gemaakt. Daarvoor hebben we het marmer in stukken geslagen en in een houten bak gelegd. Vervolgens gevuld met cement en laten drogen en voila dat was onze nieuwe schoorsteenmantel. (alleen het woord al….bestaat het nog??) Inmiddels was Yolanda ook geboren dus het zal wel zoiets van 1968 zijn geweest. Na de woonkamer hebben we een douche aangelegd met behulp van een collega van Gerard. Ook is er een nieuwe keuken geplaatst. Al met al was je altijd aan het verbouwen wat ik niet altijd prettig vond. Als de kinderen naar bed waren gingen wij aan het werk. Ook buiten moest het een en ander gebeuren….schuttingen hadden we toen nog en die gaan wel eens scheef hangen of rotten. Gerard had inmiddels een studie Sociografie en Stedebouwkunde in Utrecht voltooid en in 1969 kon hij een baan krijgen bij de Gemeente Deventer. We gingen dus naar huizen kijken maar de bouw van nieuwe huizen vonden we niet echt mooi. Toen werden de cyclusflats gebouwd die zeer ruime woonkamers hadden wat ons wel wat leek en zo zijn we toen naar Deventer verhuisd en betrokken een flat aan het Groenewold. Hier hoefden we in eerste instantie niets aan te doen alles was nieuw. Voor het eerst in ons leven hadden we hier centrale verwarming. Isolatie was toen een vreemd woord dus je hoorde van alles van je bovenburen/benedenburen en naaste buren. In 1973 werd er een nieuw plan opgezet aan de Borgelerhofweg en daar hebben we toen een huis laten bouwen. Omdat het vlakbij het Groenewold was ging ik iedere dag even kijken. Er werden fouten gemaakt met deuren plaatsen en verkeerde tegels gelegd enz. Afijn dat gebeurt nog steeds en het was toen nog niet eens zo erg als het nu is. Hier kwam onze klussenervaring ook goed van pas. De schilders verfden 1x en wij deden dat veel beter dus hebben we zelf het hele huis behangen en geverfd en dit altijd volgehouden. Hier hebben we 35 jaar van ons huwelijk gewoond. Op een gegeven moment is de tijd aangebroken dat je lichaam niet alles meer kan wat jij zou willen en ga je om je heen kijken wat voor andere mogelijkheden er zijn. In september 2007 zagen we een annonce over nieuw te bouwen appartementen in Keizerslanden, de Graaf Florishof. We gingen de brochure halen bij de makelaar en binnen no time wisten we dat we daar naartoe wilden.